بررسی خصوصیات دموگرافیک و بعضی از عوامل زمینه ای در بیماران مبتلا به سپسیس در بیمارستان الزهرای (س) اصفهان

مقدمه: سپسیس، یکی از ده علت اصلی مرگ در میان بیماران بستری است. با توجه به شیوع بالای سپسیس و سایر سندرم های مرتبط با سپسیس در بیماران بستری در بیمارستان الزهرای (س) اصفهان و همچنین، عوارض ناشی از این سندرم بالینی و آمار بالای مرگ و میر ناشی از این سندرم ها، مطالعه ی حاضر با هدف بررسی عوامل خطر مرتبط با سپسیس و همچنین، ارتباط بروز این بیماری با عوامل مختلف دموگرافیک و بیماری های زمینه ای در بیماران مراجعه کننده به این بیمارستان انجام شد. روش ها: این مطالعه از نوع مقطعی و گذشته نگر بود که به صورت سرشماری بر روی بیماران دارای معیارهای سپسیس که در سال های 94-1391 در بیمارستان الزهرا (س) بستری بودند، انجام شد. مشخصات دموگرافیک بیماران ثبت شد. بیماران از لحاظ نقص ایمنی مقایسه شدند. بیماران تحت بررسی کشت خون، کشت ادرار و کشت نمونه ی زخم قرار گرفتند. 050/0 > p به عنوان سطح معنی داری در نظر گرفته شد. یافته ها: میانگین سنی بیماران 84/17 ± 17/69 سال بود. 52 درصد افراد مذکر و 48 درصد مؤنث بودند. میانگین سنی و مدت زمان بستری افراد فوت شده، به ترتیب 27/17 ± 82/71 سال و 55/9 ± 93/9 روز و در افراد بهبود یافته، 06/18 ± 43/85 سال (007/0 = p) و 70/9 ± 40/13 روز (008/0 = p) بود. نقص ایمنی در پیش آگهی سپسیس نقش معنی داری نداشت (795/0 = p)، در حالی که اتیولوژی پنومونی (030/0 = p) و تخت بند بودن (001/0 > p) به صورت معنی داری در پیش آگهی این بیماری مؤثر بودند. نتیجه گیری: با توجه به مطالعه ی حاضر، عواملی نظیر سن، تخت بند بودن، بیماری زمینه ای و نیز نقص ایمنی، می توانند به عنوان عوامل مستقل جهت ابتلا و از آن مهم تر پیش آگهی سپسیس در نظر گرفته شوند.